பூட்டியிருந்த என் பிஞ்சு இதயத்தை
திறந்து வைத்தது உன்
கடைக் கண் பார்வை தான்.
இறுகியிருந்த என் இதயம் - முதன்முதலாய்
தோற்றது உன்னிடம் தான்
என் இதயத்தில் இடம் பிடித்த நீ
சில வேளைகளில் என்னை
சிரிக்க வைத்தாய்
பல வேளைகளில் என்னை
அழ வைத்தாய்
ஆனால் அந்த வலி எனக்கு
அப்போது தெரியவில்லை.
இன்றோ, வலிக்கிறது என்று
சொல்லக் கூட வழியில்லை
இருந்தும் - நானும் வாழ்கிறேன்
வெறும் நடைப் பிணமாய்
எல்லோரிடமும் தோற்று,
எல்லாவற்றிலும் தோற்று,
என் ஆசைகளை நிராசையாக்கி
என்னில் நானே செத்துக் கொண்டு இருக்கிரேன் !!!
Thursday, June 17, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
enuirekadhal@gmail.com